"Bratowa liczyła na to, że dam jej w prezencie mieszkanie": Mama zadzwoniła z płaczem i poprosiła, żebym oddała im mieszkanie

Nie tak dawno temu nagle zdałam sobie sprawę, że lepiej trzymać się jak najdalej od niektórych krewnych. Zrozumiałam to mając trzydzieści lat.

Wydaje mi się, że mój brat wybrał sobie niewłaściwą kobietę na żonę. Niestety, tak po prostu się zdarza. Przecież nie mogłam sama wybrać mu żony.

Próbowałam więc zaakceptować jego wybór, starałam się utrzymywać normalne relacje z jego żoną. Nie spotykałyśmy się z nią zbyt często, więc wszystko by się udało, gdyby nie jej matka, Pani Alicja.

Teściowej mojego brata nie podobało się, że rodzice kupili mi mieszkanie, a bratu kazali samemu zarobić na mieszkanie. Dali mu tylko niewielką kwotę na wkład własny, by mógł sobie wziąć kredyt hipoteczny.

Wydaje mi się, że nasi rodzice nie mieli nic złego na myśli. Naprawdę uważali, że Andrzej poradzi sobie z wszelkimi trudnościami, uważali go za prawdziwego mężczyznę.

Dlatego było mi przykro, że tak dobry człowiek, jak mój brat Andrzej, trafił na nierozumną Julię i jej zrzędliwą matkę.

Kilka miesięcy temu dowiedziałam się, że żona mojego brata spodziewa się dziecka. Natychmiast zaczęłam oszczędzać pieniądze na dobry prezent dla dziecka.

Nie mam zbyt dużej pensji, ale chciałam zrobić porządny prezent. Kocham dzieci, więc pracuję w przedszkolu.

Nie zaprosili mnie do szpitala położniczego. Nie miałam z tym problemu, ponieważ dziecko dopiero się urodziło, wirusy są wszędzie, nie ma sensu jechać wszystkim do szpitala.

Moja mama pojechała i powiedziała mi później, że urodził się chłopiec - dali mu na imię Mikołaj. Zapytałam mamę, czego dziecko nie ma, co można kupić na prezent. Nie chciałam kupować rzeczy niepotrzebnych. Mama nie potrafiła odpowiedzieć, więc zasugerowała, żebym zapytała brata albo zadzwoniła do Julii.

Zadzwoniłam do Julii. Wydawało mi się, że zadzwoniłam w nieodpowiednim momencie, ale wszystko się zmieniło, gdy zaczęłam mówić o wyborze prezentu. Natychmiast zaczęła mówić o huśtawkach dla dzieci, matach i innych rzeczach.

Powiedziała, że się zastanowi i oddzwoni trochę później. Zadzwoniła i powiedziała, że przyjedzie mnie odwiedzić w najbliższy weekend. Mieszkała blisko nas, więc mogła zostawić dziecko z moim bratem na jakiś czas.

Potem znowu zadzwoniła i powiedziała, że spotkamy się w salonie piękności. Z reguły nie mam pieniędzy na salon kosmetyczny, ale postanowiłam przeznaczyć na to trochę pieniędzy.

Byłam bardzo zaskoczona, że Julia przyszła do salonu piękności ze swoją matką, Panią Alicją. Ten salon okazał się dla mnie za drogi.

Postanowiłam więc poczekać na Julię, podczas gdy fryzjerka robiła jej stylizację, i piłam kawę. Musiałam siedzieć obok Pani Alicji, która zaczęła mówić coś dziwnego:

- Kasiu, podjęłaś dobrą decyzję. Julia powiedziała mi, że zamierzasz dać dziecku prezent. To wspaniale, że myślisz o swoim bratanku. Najlepiej by było, gdybyś przepisała mieszkanie na mnie, a nie na Mikołaja. Kiedy dorośnie, dogadamy się i załatwimy to.

Byłam nie tyle zaskoczona, co myślałam, że robią mi kawał. Zwłaszcza gdy Julia, która siedziała niedaleko nas, nagle przerwała matce:

- Dlaczego na ciebie? Kasia zadzwoniła do mnie, nie do ciebie. Postanowiła zrobić prezent mojemu synowi.

Przez chwilę krzyczały na siebie, potem zdecydowałam, że włączę się do rozmowy. Nie wiedziałam, dlaczego uważają, że zamierzam dać im w prezencie swoje mieszkanie. W sumie nie chciało mi się zastanawiać nad tym.

- Julio, wybrałam ładny leżaczek dla Mikołaja. Spodoba się zarówno jemu, jak i tobie.

- Kasiu, co ma do tego leżaczek - przerwała mi Julia. - Przecież dajesz w prezencie mieszkanie. Mikołaj będzie ci bardzo wdzięczny, kiedy dorośnie.

- O jakim mieszkaniu mówisz? - zapytałam i zaczęłam żałować, że zadzwoniłam do Julii i zgodziłam się z nią spotkać.

- Jak to - powiedziała Pani Alicja. – Przecież zadzwoniłaś do Julii i powiedziałaś, że chcesz zrobić prezent Mikołajowi. Uzgodniłyście, że Julia będzie mogła wybrać. Więc wybrałyśmy - twoje mieszkanie. Przepiszesz na nas.

Pani Alicja miała promienny, niemal szczery uśmiech. Spojrzałam na Julię. Na jej twarzy również pojawił się uroczy uśmiech. Chciałam zapaść się pod ziemię lub po prostu uciec.

Nie mogłam już dłużej przebywać obok tych ludzi. To była przesada. Wszystko uzgodniły bez mojej wiedzy.

Po cichu wstałam i wyszłam. Nawet się nie pożegnałam. Co za ludzie! Mój brat bardzo się zmienił. Cały czas ciężko pracuje, by jego żona mogła chodzić do tych drogich salonów kosmetycznych. Chcą jeszcze mnie wykorzystać.

Oczywiście, jak można się było spodziewać, Julia z matką obróciły wszystko na swoją korzyść. Powiedziały wszystkim, że najpierw chciałam dać im w prezencie mieszkanie, a potem nagle zrezygnowałam z tego pomysłu. Po tym wszystkim zabroniły zarówno mnie, jak i moim rodzicom widywać się z Mikołajem.

Mama zadzwoniła z płaczem i poprosiła, żebym oddała im mieszkanie. W końcu wnuk jest o wiele ważniejszy niż jakiekolwiek mieszkanie. Tylko tata mnie postanowił wesprzeć.

Mój brat w żaden sposób nie zareagował, gdyż nie ma go nigdy w domu, ciągle pracuje. Tata powiedział, że nie da więcej pieniędzy rodzinie syna.

Było mu bardzo przykro, ponieważ myślał, że jego syn wyrósł na prawdziwego mężczyznę, podczas gdy w rzeczywistości tak nie jest.

Główne zdjęcie: youtube